The reason why I am blogging.

Haha laatst zat ik eens te denken: wat wil ik nou met mijn leven? Wat wil ik na school? Een studie? Of toch gaan reizen? Of het combineren? Wil ik een uitdaging aangaan? Of juist in mijn comfortzone blijven? Er zijn verscheidene redenen waarom ik begonnen ben met bloggen. Zo schrijf ik graag mijn gevoelens van me af. Ik ben erachter gekomen dat buiten de enorm enthousiaste, gemotiveerde en extroverte scholier, ook een deel in mijn schuilt dat heel erg introvert is. Dat deel wil ik kunnen uiten en ik merk dat via schrijven dit het beste gaat. Schrijven als een dagboek, dat was een reden dat ik digitaal begon te schrijven. Wat begon als word is uitgegroeid naar een blog. Ook houd ik ervan om stukken te schrijven. Betogen over mijn mening. (die heb ik eerlijk gezegd nog niet online gezet, omdat ik een redelijk afwijkende mening heb in vergelijking tot de meeste leeftijdsgenoten). Voor de rest is schrijven uitgegroeid tot één van mijn grootste hobby's. Het leek me handig om te ontdekken of ik schrijven naar een hoger niveau wil tillen, en er -als het mogelijk is- mijn beroep ervan maken. Daar ben ik eerlijk gezegd nog niet uit. En daar denk ik eerlijk gezegd niet echt over. Op dit moment ben ik echt in de ''ontdekfase''. Wie ben ik? Wat wil ik? En; wat wil ik niet? En een blog hebben heeft in mijn ogen enorm daarbij geholpen. Er zijn nog zoveel dingen die ik wil doen, zeggen en schrijven. Niet al die ideeën kan ik op papier krijgen. Om simpel gezegd heb ik gewoon geen idee hoe ik het moet verwoorden. Soms heb je dat en dat is niet erg, niet voor alles is zo een manier klaar gelegd. Het leven is om te ontdekken hoe je jezelf het beste kunt ontwikkelen en ervaringen waar je van kunt leren. 

Er zijn mensen die schrijven maar saai vinden. Ik heb al zo ongelofelijk veel mensen gesproken. Sommige mensen daarvan vinden schrijven maar iets saais. ''Hoe kun je schrijven nou leuk vinden?'' ''Dat deden monniken eeuwen terug!"' Ja, en?! Ik vind schrijven geweldig; het maakt me rustig en wild tegelijk. En geeft me enorm veel positieve energie. Me emoties worden gestabiliseerd en af en toe flink door elkaar gegooid. Maar dat mag. Op zo'n moment besef je je dat je niet perfect bent en dat je af en toe je zwaktes laat zien. Je zwaktes laten zien betekent niet dat je slecht bent, het laat zien dat jij in staat bent om op emotioneel vlak te kunnen functioneren. Als schrijven jou gelukkig maakt, waarom zou je stoppen voor een ander? Waarom zou je stoppen omdat anderen schrijven stom vinden? Als het jouw hobby is, jouw passie? Wat hebben anderen dan nog daarover te zeggen?! Het is jouw leven en jouw manier van handelen en als schrijven is wat je het liefste doet, zou ik tegen je willen zeggen; blijf schrijven, niemand kan je tegenhouden, als schrijven is wat je gelukkig maakt; ga dan vooral door met schrijven. Een schrijver is geen schrijver geworden, zonder te beginnen en door te zetten met schrijven. Dus jij ook! 

Geniet nog van jullie avond. De eerste zomeravond. Let the summer begin! Loves x