Goedenavond,
Normaal gesproken zou ik gister een nieuw artikel hebben gepost, maar dat is er helaas niet van gekomen. Dit kwam omdat ik gisteren met wat vrienden naar de stad ben gegaan. Om bij die stad te komen moesten we een treinrit maken. En het reizen in een trein verloopt niet altijd volgens plan. En dat is precies het onderwerp van dit artikel: ''het avontuur van het treinreizen.''
Op deze dag had ik me al een week op verheugd. Een week geleden vroeg een vriend van mij of ik met hem, en de rest van mijn vriendengroep mee wou gaan naar de grote stad. Omdat wij allemaal in verschillende woonplaatsen wonen hadden we snel besloten dat we naar een grote stad moesten gaan. Zo gezegd zo gedaan, afgelopen donderdag ben ik naar de grote stad gegaan. En ik heb het onwijs naar me zin gehad!
Ik hoor me telefoon trillen, me scherm ligt op en geeft 9:40 aan. Met opgeheven hoofd loop ik naar het station toe. Diep in gedachte verzonken arriveert de trein. Ik wil net de trein instappen als een jonge vrouw mij aanspreekt, ze vraagt mij of de trein ook langs een bepaald station langsrijdt, ik vertel haar dat de trein dat inderdaad doet. We hebben nog een korte woordenwisseling en daarna stappen we allebei de trein in. In het voorste gedeelte van de trein zie ik een vriend van me staan. Ik loop lachend op hem af en we hebben het over ons uitje. Uiteindelijk hebben we besloten om bovenin de trein te gaan zitten. We hebben het over de kosten van het treinkaartje. We zijn het beiden eens dat 20 euro voor een retourtje belachelijk duur is. Een paar stations verder stapt de rest van de vriendengroep in. Bij een andere grote stad gepasseerd willen we uitstappen, omdat we dachten dat daar de grote supermarkt was. Dit bleek echter gewoon in de stad te zijn waar we heen gingen, dus weer snel terug in de trein stappend, komen we op een andere zitplaats aan. Luid lachend en pratend over school zitten we weer in de trein. Een onbekende vrouw die naast ons zit luistert aandachtig mee naar ons gesprek. Uiteindelijk vraagt ze aan ons of we in een bepaald schooljaar zitten. We knikken bevestigend. Vervolgens legt ze ons uit dat we inderdaad in het lastigste jaar zitten, maar dat het volgende schooljaar een herhaling is van dit schooljaar. Ze legt ook uit dat ze is blijven zitten en dat ze de ene wiskunde heeft omgewisseld in de andere wiskunde, en dat ze toen wel overging. Ik legde haar uit dat wiskunde niet echt mijn probleem is, maar meer biologie. We praten nog een tijdje door. Tot er door een conductrice wordt omgeroepen dat de trein vertraging heeft, doordat er gewerkt wordt aan een traject waar de trein langs moet. Even later worden een vriend van me gebeld door een onbekend nummer. Het blijkt een nummer van een loterij te zijn. Aangezien mijn vrienden totaal niet serieus zijn, maken ze allerlei grappen tegen de vrouw die voor de loterij werkt. Arme vrouw, maar we hebben er enorm gelachen in de trein. Uiteindelijk komen we aan op onze bestemming; de heenreis hebben we achter de rug.
De terugreis was nog veel krankzinniger. Ik ging alleen terug met de trein, aangezien ik niet tot 's avonds laat mocht blijven. (jammer genoeg) Ik zat in de trein en ik had het echt heel erg warm. (hard gerend om de trein te halen) Dus ik zat in de trein, deed m'n jas open. En opende een blikje fris. Voor mij zat een jonge vrouw en rechts van mij nog een vrouw. Bij het eerst volgende station stapte de vrouw voor mij uit. Het leek mij niet echt noodzakelijk om tegenover die mevrouw te gaan zitten, dus ik bleef op dezelfde plek zitten. Achteraf had ik spijt, want ik wou graag uit het raam naar buiten kijken. Dat kon echter niet want de trein was alweer begonnen met rijden en ik vond het nogal raar om dan terwijl de trein reed te wisselen van plek. Schuin starend naar buiten, keek ik onbewust op haar telefoon. De vrouw naast mij was foto's aan het kijken op haar mobiel en die foto's waren erg onsmakelijk. Toen me dat opviel draaide ik snel me hoofd weg en wist ik even niet wat ik toen moest doen haha. Awkward hoe iemand die heel netjes oogt, zulke vieze dingen zit op te zoeken! Weer een levensles rijker; iemand kan van buiten nog zo net ogen, dat zegt niks over de binnenkant van een persoon. Gelukkig stapte die mevrouw bij het eerst volgende station uit en toen nam ik snel haar plek in.
De conductrice komt langs om me kaartje te controleren en vraagt me identiteitsbewijs, ik geef haar dat en ze loopt weer door om de rest te controleren. De rest van de reis heb ik geprobeerd me te focussen op het landschap langs de spoorrails. Het laatste wat ik nog op de achtergrond meekreeg waren twee laatste klassers, van waarschijnlijk de 5e of 6e klas van de middelbare school. Ze hadden het namelijk over de examencommissie. Ze waren ook aan het praten over meiden, uitgaan en natuurlijk jongens dingen zoals; motors, diesel en benzine. De typische jongens gesprekken haha. Even later roept de conductrice weer om, ze geeft de volgende plaats aan die we passeren. Ik kijk uit het raam en zie bekend terrein. De trein komt langzaam tot stilstand en de deuren gaan open. Na een lange tijd ruik ik weer de frisse lucht van de bomen: ik ben thuis. Me voeten doen pijn van de hele dag door de stad lopen, maar het was ontzettend leuk en ik heb echt genoten! Na een paar minuutjes lopen kom ik aan bij mijn huis. Ik kijk op mijn mobiel en zie 18:47 staan. Ik glimlach, open de deur en loop naar binnen toe. Opgetogen.
Wat een leuke dag en ja het reizen met de trein blijft een groot avontuur. Geen één dag met de trein reizen is hetzelfde en van het ene moment vraagt een mevrouw je iets over het treinreizen, naar het andere moment waarop je zelf je vergist in het station en uit de verkeerde station stapt. Van een mevrouw die een heel gesprek met ons houdt over haar middelbare schooltijd, naar een mevrouw die onsmakelijke dingen op haar mobiel bekijkt. Van een mevrouw die over de loterij belt, naar typische jongensgesprekken. Trein reizen is en blijft avontuurlijk en ik ben erg benieuwd hoe het treinreizen de volgende keer zal worden. Ach, we''ll see... In ieder geval tot zo ver het avontuur van het treinreizen.
Geniet allemaal van jullie avond! Liefs x
Op deze dag had ik me al een week op verheugd. Een week geleden vroeg een vriend van mij of ik met hem, en de rest van mijn vriendengroep mee wou gaan naar de grote stad. Omdat wij allemaal in verschillende woonplaatsen wonen hadden we snel besloten dat we naar een grote stad moesten gaan. Zo gezegd zo gedaan, afgelopen donderdag ben ik naar de grote stad gegaan. En ik heb het onwijs naar me zin gehad!
Ik hoor me telefoon trillen, me scherm ligt op en geeft 9:40 aan. Met opgeheven hoofd loop ik naar het station toe. Diep in gedachte verzonken arriveert de trein. Ik wil net de trein instappen als een jonge vrouw mij aanspreekt, ze vraagt mij of de trein ook langs een bepaald station langsrijdt, ik vertel haar dat de trein dat inderdaad doet. We hebben nog een korte woordenwisseling en daarna stappen we allebei de trein in. In het voorste gedeelte van de trein zie ik een vriend van me staan. Ik loop lachend op hem af en we hebben het over ons uitje. Uiteindelijk hebben we besloten om bovenin de trein te gaan zitten. We hebben het over de kosten van het treinkaartje. We zijn het beiden eens dat 20 euro voor een retourtje belachelijk duur is. Een paar stations verder stapt de rest van de vriendengroep in. Bij een andere grote stad gepasseerd willen we uitstappen, omdat we dachten dat daar de grote supermarkt was. Dit bleek echter gewoon in de stad te zijn waar we heen gingen, dus weer snel terug in de trein stappend, komen we op een andere zitplaats aan. Luid lachend en pratend over school zitten we weer in de trein. Een onbekende vrouw die naast ons zit luistert aandachtig mee naar ons gesprek. Uiteindelijk vraagt ze aan ons of we in een bepaald schooljaar zitten. We knikken bevestigend. Vervolgens legt ze ons uit dat we inderdaad in het lastigste jaar zitten, maar dat het volgende schooljaar een herhaling is van dit schooljaar. Ze legt ook uit dat ze is blijven zitten en dat ze de ene wiskunde heeft omgewisseld in de andere wiskunde, en dat ze toen wel overging. Ik legde haar uit dat wiskunde niet echt mijn probleem is, maar meer biologie. We praten nog een tijdje door. Tot er door een conductrice wordt omgeroepen dat de trein vertraging heeft, doordat er gewerkt wordt aan een traject waar de trein langs moet. Even later worden een vriend van me gebeld door een onbekend nummer. Het blijkt een nummer van een loterij te zijn. Aangezien mijn vrienden totaal niet serieus zijn, maken ze allerlei grappen tegen de vrouw die voor de loterij werkt. Arme vrouw, maar we hebben er enorm gelachen in de trein. Uiteindelijk komen we aan op onze bestemming; de heenreis hebben we achter de rug.
De terugreis was nog veel krankzinniger. Ik ging alleen terug met de trein, aangezien ik niet tot 's avonds laat mocht blijven. (jammer genoeg) Ik zat in de trein en ik had het echt heel erg warm. (hard gerend om de trein te halen) Dus ik zat in de trein, deed m'n jas open. En opende een blikje fris. Voor mij zat een jonge vrouw en rechts van mij nog een vrouw. Bij het eerst volgende station stapte de vrouw voor mij uit. Het leek mij niet echt noodzakelijk om tegenover die mevrouw te gaan zitten, dus ik bleef op dezelfde plek zitten. Achteraf had ik spijt, want ik wou graag uit het raam naar buiten kijken. Dat kon echter niet want de trein was alweer begonnen met rijden en ik vond het nogal raar om dan terwijl de trein reed te wisselen van plek. Schuin starend naar buiten, keek ik onbewust op haar telefoon. De vrouw naast mij was foto's aan het kijken op haar mobiel en die foto's waren erg onsmakelijk. Toen me dat opviel draaide ik snel me hoofd weg en wist ik even niet wat ik toen moest doen haha. Awkward hoe iemand die heel netjes oogt, zulke vieze dingen zit op te zoeken! Weer een levensles rijker; iemand kan van buiten nog zo net ogen, dat zegt niks over de binnenkant van een persoon. Gelukkig stapte die mevrouw bij het eerst volgende station uit en toen nam ik snel haar plek in.
De conductrice komt langs om me kaartje te controleren en vraagt me identiteitsbewijs, ik geef haar dat en ze loopt weer door om de rest te controleren. De rest van de reis heb ik geprobeerd me te focussen op het landschap langs de spoorrails. Het laatste wat ik nog op de achtergrond meekreeg waren twee laatste klassers, van waarschijnlijk de 5e of 6e klas van de middelbare school. Ze hadden het namelijk over de examencommissie. Ze waren ook aan het praten over meiden, uitgaan en natuurlijk jongens dingen zoals; motors, diesel en benzine. De typische jongens gesprekken haha. Even later roept de conductrice weer om, ze geeft de volgende plaats aan die we passeren. Ik kijk uit het raam en zie bekend terrein. De trein komt langzaam tot stilstand en de deuren gaan open. Na een lange tijd ruik ik weer de frisse lucht van de bomen: ik ben thuis. Me voeten doen pijn van de hele dag door de stad lopen, maar het was ontzettend leuk en ik heb echt genoten! Na een paar minuutjes lopen kom ik aan bij mijn huis. Ik kijk op mijn mobiel en zie 18:47 staan. Ik glimlach, open de deur en loop naar binnen toe. Opgetogen.
Wat een leuke dag en ja het reizen met de trein blijft een groot avontuur. Geen één dag met de trein reizen is hetzelfde en van het ene moment vraagt een mevrouw je iets over het treinreizen, naar het andere moment waarop je zelf je vergist in het station en uit de verkeerde station stapt. Van een mevrouw die een heel gesprek met ons houdt over haar middelbare schooltijd, naar een mevrouw die onsmakelijke dingen op haar mobiel bekijkt. Van een mevrouw die over de loterij belt, naar typische jongensgesprekken. Trein reizen is en blijft avontuurlijk en ik ben erg benieuwd hoe het treinreizen de volgende keer zal worden. Ach, we''ll see... In ieder geval tot zo ver het avontuur van het treinreizen.
Geniet allemaal van jullie avond! Liefs x
Geen opmerkingen:
Een reactie posten