Vandaag wist ik niet zo goed wat ik wou plaatsen; ik had immers nog geen artikel in gedachte. Ik heb ongeveer een uur geleden in het bos een stukje gewandeld. Omdat de natuur mijn inspiratieplek is, dacht ik diep na en besloot ik uiteindelijk om een gedicht over bomen te maken. Het schoot me plotseling te binnen, en meestal begint het bij mij dan meteen te borrelen aan ideeën, dus ik ging meteen aan de slag en binnen een aantal minuten had ik een simpel gedicht gemaakt. Het is geen excellent gedicht, maar aangezien de korte tijd die ik eraan heb besteed heb ben ik er best tevreden over. Ik hoop dat jullie het een mooi gedicht vinden. Geniet nog even van jullie weekend! Loves x
Bomen die dromen.
Soms denk ik aan bomen.
Bomen waarnaast een beekje staat te stromen.
De wortels zitten heel diep in de grond.
Ze houden zo de boom gezond.
In de verte zwaaien de takken in de wind.
De takken die me onthalen als hun kind.
De kriebelende boomschors die me plaagt.
De boomschors die al m'n zorgen draagt.
In de verte hoor ik gelach.
Het is de boom die zegt me gedag.
Ik open me ogen en weg is de boom.
Ik besef het me: dit was een droom.
''Time spent amongst trees is never wasted time.''
Geen opmerkingen:
Een reactie posten