Destination unknown. †

Deze blogpost is wat serieuzer. Afgelopen week heb ik een tekst geschreven aan een persoon waar ik ontzettend veel van houd en waarvan ik weet dat die niet zo lang bij me kan blijven dan dat ik graag zou willen. De reden dat ik dit artikel post is omdat ik respect heb voor de desbetreffende persoon en ik denk dat dit het meest waardige is wat ik op dit moment kan doen. 

De foto op de kaart is een signpost, in het Nederlands: wegwijzer. De reden dat ik deze kaar had uitgekozen is omdat de desbetreffende persoon veel van reizen houdt. En ze stuurden altijd een kaartje vanaf hun bestemming.

Bestemming is eigenlijk een complex woord. Wat houdt een bestemming in? Het Nederlandse woordenboek Van Dale geeft me de volgende definitie: ''Het doel van een reis.'' Het leven is een reis naar een onbekende bestemming. Het onbekende kan naar zijn, maar het kan ook heel prettig zijn. Het onbekende kan voor veel mensen heel geruststellend gevoel geven, je weet immers niet wat je te wachten staat. Soms is het beter niet te weten wat het onbekende en gewoon af te wachten tot het onbekende zijn ware identiteit toont.

Als het tijd is, spreid dan je vleugels en vlieg zo hoog mogelijk naar het onbekende. In het onbekende wachten engelen op je die je uit je lijden zullen verlossen. 

Ooit zal ik je komen opzoeken, want als tranen een trap kunnen bouwen en herinneringen waren een pad, dan zou ik naar de hemel lopen en je komen opzoeken in het onbekende. Daar zal ik je nooit meer alleen laten en voor altijd bij je zijn. Tot die tijd zullen de engelen bij je zijn en over je waken.

Wees niet bang voor het onbekende; het onbekende hierboven zal iets bijzonders zijn en ik denk dat alles in het onbekende prettig zal zijn. Als het onbekende niet prettig is, is het in mijn ogen niet het onbekende.

Ik heb heel veel moeite gehad om deze brief te schrijven omdat alles nu zo onwerkelijk lijkt. Me beeld van jou zal nooit verdwijnen. Ik zal altijd aan je blijven denken en de herinneringen van ons blijven koesteren, wat er ook zal gebeuren.

Heel veel liefs en knuffels van mij.

Misschien is deze blogpost een beetje te persoonlijk, maar ik wil het graag even kwijt want er zitten veel opgekropte emoties nu in me en het kost me veel moeite om me op sommige momenten sterk te houden. Gelukkig is me blog me uitlaatklep en hierop kan ik dingen schrijven die me dwars zitten en dingen die in mijn (vervagende) gedachtes zitten.
Ik weet dat alles goed zal komen, misschien niet nu meteen, maar wel over een langere termijn.

Loves x