Lieve kijkers,
Tot mijn spijt wil ik jullie mededelen dat een naaste van mij is overleden. Dit heeft voor mij heel veel impact gehad, aangezien ik zelf op het moment van het overlijden aanwezig was.
Ik heb de overledene een gedicht geschreven, die ik met jullie wil delen. De reden dat ik gister niks heb gepost is aan het feit dat ik de hele dag bij de overledene was en dat ik uit respect ook niet besloten had om 's avonds laat nog wat te posten.
Schepen die afscheid nemen.
Afscheid nemen is lastig.
En het voelt ook niet prachtig.
Maar soms is afscheid nemen wel fijn.
Je hebt nu geen last meer van de pijn.
Nu hoef je niet meer te lijden.
Dat is dan helemaal voorbij.
Ondanks het feit dat je nu in het onbekende bent en onze wegen scheiden.
Blijf je voor altijd aan mijn zij.
We zijn als schepen in de nacht.
Niemand die op ons wacht.
Ze houden ons niet bij.
Wij als schepen voelen ons vrij.
Al zullen alle schepen vergaan.
Weet dat alle schepen in onze harten blijven voortbestaan.
Met dit gedicht hoop ik dat je zult weten.
Dat we je nooit, en dan ook echt nooit zullen vergeten.
De komende dagen zal ik wat minder posten omdat ik even me rust moet pakken. Als dingen me dwars zitten zal ik ze proberen ze op te schrijven en desnoods op te slaan om ze later te kunnen posten. Maar voorlopig zit er niks anders in dan even me rust te pakken, ik moet dit een plekje geven. Het rouwproces is nu bezig en ik ben daar nu druk mee.
Uit respect voor me familie en de nabestaanden van de overledene wil ik hier niet verder op detail ingaan. Ik hoop dat jullie snappen dat ik voorlopig wat minder post.
Liefs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten